Симптоми на недостаток на цинк се намален апетит и раст, кожни рани (паракератоза), дијареја, повраќање и во најлош случај смрт. Колку цинк е потребен во исхрана на свињи?
Минералите учествуваат во скоро сите метаболички процеси и играат значајна улога во функционирањето на телото на свињата.
Во современите установи, каде што се чуваат свињи, се повеќе внимание се посветува на квалитетна исхрана, која вклучува соодветна содржина на витамини и микроелементи.
Еден од важните фактори поврзани со здравјето на свињите е присуството на доволни количини на цинк во организмот.
Цинкот е присутен во многу системи за внатрешно лачење и директно влијае на метаболизмот (варењето) на храната.
Меѓу другото, цинкот е компонента на јаглеродна анхидраза, алкална фосфатаза, рибонуклеаза и ДНК полимераза. Неопходно е за нормална синтеза на протеини. Исто така е компонента на инсулин, а со тоа влијае на метаболизмот на јаглехидратите.
Недостаток на цинк
Симптоми на недостаток на цинк се намален апетит и раст, рани на кожата (паракератоза), дијареја, повраќање и во најлош случај смрт.
Една од последиците кај маториците е намалениот број прасиња и нивната телесна тежина, а кај нерезите намалена големина и развојот на тестисите. Свињите со недостаток на цинк, исто така, покажуваат активност на алкална фосфатаза во крвта.
Цинкот е важен и за имунитетот на свињите.
Недостаток на цинк може да го оштети имунолошкиот систем предизвикувајќи атрофија на тироидната жлезда.
Свиња која има паракератоза реагира многу брзо на соодветна доза на цинк. Апетитот рапидно расте и изгледот на кожата се подобрува. Се забележува и зголемување на телесната тежина, веќе во текот на првата недела. Свињите често можат да се опорават од рани на кожата и други симптоми за само еден месец.
Цинк во исхрана на свињи
Потребата за цинк кај свињите е околу 50 ppm во храната.
Ако нивото на калциум во храната е превисоко, додавањето на 50 до 100 ppm цинк во оброкот не секогаш ќе спречи потполно раст и слаба конверзија на храна поврзана со паракератоза, но тоа ќе спречи типични рани на кожата.
Затоа, потребно е ниво од 100 до 150 ppm цинк во одредени околности. Меѓутоа, во повеќето случаи, 100 ppm се сосема доволни.
Цинкот во оброците со соја, афион, сусам и други додатоци богати со растителни протеини и фитинска киселина, не се вари во цревниот тракт и не може да се апсорбира.
Затоа, цинкот во оброците со храна од растителни протеини не е погоден за свињи. За среќа, тој е присутен и во хранливите материи од животинско потекло, како што се месото или рибниот оброк, кои не содржат фитинска киселина.
Нема опасност ако свињите се хранат со максимум 150 ppm цинк. Сепак, нивото од 2.000 ppm на цинк може да предизвика токсични ефекти, вклучително и застој во растот, ентеритис, артритис, гастритис и крварење на меките ткива.
За повеќе корисни стории посетете ја рубриката Агро совети, како и нашите социјални мрежи Facebook и Viber.
