Лешници – растенија со високи приноси, одлична храна и лидер во хранливите материи меѓу другите јаткасти плодови.
Лешниците се зрел кога ќе почне да „пожолтува“ и може да се бере со рака.
Во зависност од сортата и површината на растење, периодот на берба трае од крајот на јули до крајот на септември – почетокот на октомври.
Лешниците не созреваат во исто време, па се собираат неколку пати. Притоа, треба да се внимава плодовите да бидат целосно зрели, во спротивно ќе се изгуби квалитетот. Ова ќе го знаеме ако лушпата лесно се одвои од плодот.
Потоа може да се почне со тресење на тресе дрвото. Тресењето на дрвјата може да се направи механички и рачно. Механичкото тресење се врши со помош на специјални машини наречени „шејкер“. Рачно тресење на дрвото е удирање со гребло со столбови, при што треба да се внимава да не се оштети самата леска, односно да не се скршат гранките на дрвото.
Претходно потребно е да се подготви теренот меѓу дрвјата за полесно собирање. Земјиштето се чисти, израмнува, тревата ако има се сече. Доколку бербата се врши рачно, под дрвјата се ставаат платна, а ако се врши машински, плодовите се собираат во редови со гребло или со машина.
Сушење и складирање на лешници
Вообичаено е дел од лешникот да падне заедно со лушпата пред бербата. Во тој случај, обвивката треба да се отстрани бидејќи содржи значителен процент на вода, но само ако може лесно да се отстрани. Ако е тешко да се одвои лушпата од плодот, лешникот треба да се суши на сонце неколку дена заедно со лушпата, со често мешање за да се спречи мувла и распаѓање на плодовите. Ако лушпата сè уште не се одвојува лесно од овошјето, треба да продолжите со сушењето.
Кога сите лешници ќе се одвојат од лушпата, започнува сушењето. Сушењето може да се врши во посебни простории за сушење или на сонце на оптимална температура од околу 32-35°C. Сувите лешници се пакуваат во мрежести кеси и се дистрибуираат за понатамошна продажба.
Доколку лешникот не се продаде веднаш поради одредени причини (ниска пазарна цена), посебно внимание треба да се посвети на неговото складирање. Пред се, многу е важно лешникот добро да се исуши бидејќи може да се чува како таков долго време, дури и до три години со одредени загуби во тежина и боја.
Во секој случај, просториите во кои се чуваат лешниците мора да бидат суви, осветлени и пространи. Најдобро е лешниците да се постават на под, односно суви даски, во тенок слој и повремено да се мешаат. Може да се чуваат и во мрежести вреќи, но не подолго од една година. Во секој случај треба да се внимава да не се појави влага во просторијата кадешто се чуваат.
За повеќе корисни стории посетете ја рубриката Агро совети, како и нашите социјални мрежи Facebook и Viber.
