Зимско кроење на крушите – Помалку гранки – поголема јачина на овошното дрво
Гранките што остануваат до пролет црпат енергија од дрвото, што има помала цврстина за гранките на кои има пупки, од кои се очекува род.
Основен предуслов за постигнување добри приноси со крушите е зимското кроење кое се врши веќе во ноември.
Овоштарите со поголеми овоштарници почнуваат уште порано бидејќи не можат да го завршат резидбата додека не почне да се движи вегетацијата. Најголем проблем е изобилството на дрвјата поради немањето летно кроење и неквалитетната подлога во вид на сјајот на дивата круша.
Пред кастрењето, крушите треба да се хранат со уреа, бор, цинк и минерални ѓубрива растворливи во вода со повеќе фосфор и калиум, така што резервите на најважните хранливи материи ќе бидат достапни за овошките за време на мирување и тие имаат повеќе енергија за да започнат со лисја . цветање и оплодување.
Многу е подобро да се закројува наесен или рана зима бидејќи овошкото дрво е „живо“ и кога температурите се пониски.
Со хранење со горенаведените средства коренот ќе складира минерали.
На пример азот додаден со уреа е единствениот извор на азот на почетокот на сезоната на растење во пролетта следната година, а поради тоа и плодното дрво ќе има поголема јачина. Оплодувањето исто така ќе биде многу подобро.
Фрленото ѓубриво наесен или следната пролет се распаѓа побавно.
Помалку гранки значи поголема цврстина на овошкото дрво во случај на мраз.
Исто така, гранките што остануваат до пролет црпат енергија од дрвото, кое има помала моќ за гранките на кои има пупки, од кои се очекува жетва.
Во случај на мраз , помалку гранки значат поголема цврстина на овошното дрво и помала штета на цветовите и формираните плодови, бидејќи многу гранки значат поголема дистрибуција на енергија и помала моќ за борба против ниските температури.
Кастрењето започнува кога листот ќе падне на дрвото. Може да се сече од температура од 0°C. Најзастапени сорти во нашиот регион се Виљамовка, Санта Марија, Абате Фетел и Бутира. Последниве години повеќе се засадени кармен и цитронка, а сè помалку има Јулска убавица и Тревушка.
Основниот принцип на резидбата е да се остават неколку скелетни и полускелетни гранки, носачи, на кои има едногодишни и двегодишни гранки.
Сортите на круши најчесто се одгледуваат на дива круша, односно семе или дуња. Дивата круша е бујна подлога, додека дуњата е помалку бујна. Садниците подобро поднесуваат мраз, суша и кисела почва, но плодовите се полоши, односно тешко се добива квалитетот на дрвјата со дуњата како подлога.
Дополнително, расадниците од дива круша се поподложни на алтернативна плодност, односно слаба плодност по претходната година.
На врвовите на дрвјата накалемени на дива круша, по седум-осум години се формира „капа“ на која има многу водени корита и исечоци од плута кои се почва за штетни инсекти и спори на габични заболувања. Ниту едно заштитно средство не може да има добар ефект таму.
Ножици за дезинфекција
Мора да се исечени сите водоводни цевки кои влегуваат во внатрешноста на дрвото. Водопиите кои имаат една или две репродуктивни пупки во основата се сечат на тие пупки. Истото се прави и при летното кастрење.
Водопиите растат во текот на претходната вегетативна сезона бидејќи овоштарите вршат хранење со листови што ги принудува гранките да растат.
Помалку работа за време на зимското кроење би било доколку се изврши летно закројување, со што се отстрануваат вишокот гранки, летни растенија, од круната, кои растат поради силната зимска резидба.
Летното кроење значи повеќе хранливи материи за преостанатите гранки, подобро осветлување на настрешницата и подобро формирање на репродуктивен потенцијал за следната година.
Кастрењето се врши со подолги и пократки ножици, кои мора да остават чист рез. Ножиците мора да се дезинфицираат со алкохол, може и со ракија ако не ви е жал или ако имате вишоци :-).
Со кастрењето треба да се подмлади до 30% од родното дрво , но кај садниците од дивата круша, поради многуте гранки и недостатокот на време, често се случува секачите брзо да исечат и да отстранат повеќе родни гранки, што значи побујно растење во текот на сезоната на растење а тоа може да се ублажи со споменатото летно кроење.
Вишокот скелетни гранки се отстрануваат со кастрење на приклучок кој треба да биде долг до пет сантиметри со кос рез.
На почетокот на сезоната на растење, од заспаните пупки ќе започнат нови едногодишни гранки, стебла, кои доколку овошното дрво е добро нахрането, на крајот од сезоната на растење може да произведат пупка на врвот.
Ако има многу едногодишни гранчиња со репродуктивни пупки на гранка стара три или повеќе години, таа може да се подмлади со кроење на странична репродуктивна гранка.
Едногодишните гранки не се скратуваат или кројат, туку се разредуваат доколку ги има доволно на дрвото. Ако ги затворите, ќе се развие метла, што не е пожелно.
Не заборавајте да ја оставите крошната отворена и воздушна
Препорачливо е да се свиткаат водопиите , т.е. ластегарките кои влегуваат внатре во круната под агол од 90°C, за побрзо формирање на репродуктивни пупки.
Ако крошната е како грмушка во текот на сезоната на растење, нема да има проток на воздух и светлина, а на овоштарот ќе му биде многу тешко да се бори со штетните инсекти и болести, особено со крушата болва ( Psylla pyri ) и Venturia pyrina , краста од круша .
Во текот на летните месеци, дури и ако е суво, периодот на влажност и роса што се појавува во раните утрински часови е идеален за појава на Вентурија.
Многу резачи и овоштари избегнуваат прскање со контактен фунгицид во летните месеци, еден месец пред бербата, доколку е сушен период бидејќи сметаат дека нема потенцијал за инфекција. Сепак, ова е грешка , поради која секундарната инфекција го намалува квалитетот на плодовите пред бербата и до 100%, а ниеден купувач нема да се согласи да ги собере првата и втората класа поради страв дека Вентурија ќе се појави во фрижидер.
Најквалитетниот род се добива на изданки долги два до пет сантиметри кои се наоѓаат веднаш до проводникот. На врвот на дрвото, останува еден проводник, кој исто така може да падне на земја по формирањето на плодовите (како што е системот солаксе во јаболката).
Ако не се наведнува кон земјата, не смее да му се дозволи на спроводникот да израсне кон небото под облаците, туку да се скрати со кроење на дофат на раката, исечен на странична гранка.
Проводникот може да се скрши со рака во близина на врвот. Ако тоа се направи, ќе има побрзо формирање на пупка под точката на кршење и побавен раст на нови гранки под точката каде што гранката е скршена.
Малкумина го прават тоа бидејќи бара повеќе време . Затоа на страничната гранка се прави рез, што предизвикува брз раст на повеќе гранки од заспаните пупки под резот.
Виљамовка најмногу носи тенки автохтони гранчиња долги околу 25 сантиметри и постари, збрчкани, автохтони гранчиња, како и испакнатини. Витките гранки за носење се разредуваат за да не се формираат мали плодови, што подоцна може да биде потешко да се разредат. Санта Марија и Кармен најмногу произведуваат на збрчкани носечки гранки, додека Абате Фетел и Бутира бараат проретчување на збрчканите носечки гранки на гранки стари две или три години, односно посилно кастрење.
Долгото (благо) кастрење на бујните дрвја ја зголемува плодноста, додека краткото (потешко) кроење ја зголемува енергијата и ја забавува плодноста. Затоа повторно ја споменувам важноста на летното закројување кое служи за исправување на грешките во зима и акумулирање на хранливи материи во гранките кои се оставени како замена за родот следната година.
Дуњата како супстрат произведува поредовно и пообилно
Сето горенаведено се однесува на кроењето на крушите на база на дива круша. При кроење со дуња како подлога, која е застапена во современите насади со круши во Европа, се претпочита пократко резидба. Дуњата е слабо бујна подлога, поради што на хектар се садат повеќе садници од круши, односно има помало растојание во редовите и меѓу редовите.
Потребно е засилување, чувствителен е на Erwinia amylovora, т.е. бактериска болест на овошни дрвја, суша и зголемена содржина на вар во почвата (до 2,5%). Раѓа рано и обилно.
Почвата за садење круши со дуња како подлога мора да биде добро подготвена, најмалку две години пред садењето.
Со кроење круши, со дуњата како основа, се оставаат повеќе кратки гранки и не се дозволува преклопување на подолги скелетни гранки на соседните дрвја. Остава и осветлена и воздушна крошна.
По резидбата се прави зимско прскање со бакарни препарати и вар за да се спречи навлегување на габични заболувања, бактерии и вируси во овошките на местата за сечење.
Придружете се во нашата заедница на Земјоделие.мк на Вибер, Телеграм, Фејсбук бидете дел од најголемето земјоделско семејство во кое сте секогаш добредојдени.
Доколку нешто продавате или купувате посетете го огласникот WWW.PETEL.MK
