Сигналите и позициите што укажуваат на агресивно однесување на коњите се многу разновидни и покажуваат различни видови на интеракции. За подобро разбирање на овие сигнали, важно е да се знае етограмот на агресивно однесување кај коњите.
Подмолниот коњ го спушта своето тело кон земјата, држејќи ги главата и опашката надолу. Неговите уши не се лепат за главата, туку се шират настрана или се насочени наназад, како и усните. Вилицата се отвора и затвора без да ги допира усните и забите. Ако тој е во одбранбен став, делумно ќе ги подигне главата и опашката. Колку е поагресивен и доминантен, главата и опашката ќе се подигнат, а ушите ќе се држат до главата. Очите на коњот се широки, белките се видливи, погледот е насочен кон предметот на агресија, а ноздрите му се проширени. Ако има намера да гризе или да се закани дека ќе го стори тоа, тој ја отвора устата. Може да се забележат и предните заби. Може да ја спушти и издолжи главата, потсетувајќи на положба на телото на змија, додека ги крцка забите и гризе.
Како да реагираме?
Човек мора веднаш да реагира на обидот за каснување. Агресивниот коњ може да ја затресе главата или да шутне со предниот дел или да удри со задните нозе. Тоа е често невозможно да се спречи. Такво однесување може да се случи кога човекот најпрво се приближува до коњот, за врзување или ставање на узда или друга опрема. Ретко е успешно да се казни коњот додека удира. За време на овие активности, коњот генерално не најавува удари на кој било начин. Затоа е многу тешко да се предвиди кога планира да го стори тоа. Опашот е исто така важен индикатор за намерата што коњот сака да ја изврши.
Грешки при пристапот
Голема е веројатноста коњ да удри ако остро ја фрла опашката од едната до другата страна или горе-долу. Доминантен приказ или блага агресија е ако коњот го сврти телото кон предметот на кој внимава или го турка со рамената. Ако коњот е во можност, тој ќе се обиде да се оддалечи, но на многу бавен начин. Човек со премалку искуство може да го поттикне коњот на агресивно однесување. Коњите често се хранат од рака, при што се многу нетрпеливи и нервозни, со тоа што човек порано се приближува до таков коњ.
Коњот сфаќа дека е награден за ваквото однесување и ќе го стори истото во иднина. На барањето храна може да реагира луто, да одговори со лутина и понекогаш да гризе. Поради темпераментното однесување на пастувите, многу луѓе се плашат од нив. Избегнувајќи контакт, луѓето често ги чуваат во изолација, што не го решава проблемот, туку го зголемува. Недостаток на обука и контакт со други животни има силно, негативно влијание врз менталната состојба на пастувите. Поради храна, коњот може да биде алчен дури и ако е во контакт со други коњи или луѓе, без оглед колку количина храна ќе му се даде. Важно е да се препознае дали агресијата е вистинска или лажна кога се храни.
Колку луѓето допринесуваат за ваквото однесување на коњите?
Луѓето се одговорни за повеќето од овие однесувања, бидејќи коњите не добиваат навремени оброци или луѓето им дозволуваат на коњите да земаат храна без никаков ред. За време на лажна агресија, коњот ги фрла ушите за време на хранењето, одржувајќи ја таа позиција кога некој ќе му пријде и ќе се обиде да го гали. Со фрлање на ушите тој не покажува агресија, но тоа го прави затоа што е навикнат да може да добива храна само на овој начин.
Додека чека храна, тој може да направи агресивен потег со затворени уши кон лицето кое има храна и стои близу до него. Со говорот на телото, коњите ги предупредуваат другите коњи да не им приоѓаат. Таквите коњи не треба да бидат казнети, бидејќи ова само ја влошува ситуацијата. Напротив, коњот треба да биде награден во моментот кога ушите ќе бидат насочени напред и тој ќе добие храна. Меѓутоа, ако е вклучена вистинска агресија, таквите коњи можат да бидат многу опасни при корекција на таквото однесување.
Што во тој случај?
Фрлајќи ги ушите, гризејќи и удирајќи, тие го отстрануваат човекот од храната, доклку треба да им се одземе храна. Тогаш мора да се дејствува многу внимателно. Ако се однесуваме на агресивен начин, тој ќе се чувствува како да е во опасност и ќе почне да се брани. Ако во тој момент на агресија на коњот му се даде храна, коњот ќе помисли дека добива храна само ако се приближи на таков агресивен начин и така ќе заклучи дека е награден за таквото однесување. При вакво однесување може да се обидеме со казнување на коњот, но лесниот удар честопати служи за дополнително иритирање на животното.
Покрај тоа, казната мора да се изврши на ист начин како што животното се однесува лошо. Коњот ќе биде подготвен да се справи со неговиот страв и двоумење и да стане уште посигурен во својата агресија и неговата улога како водач, наместо обратно. Се покажало дека е подобро да се награди коњот со храна во момент на неагресивно однесување.
За повеќе корисни стории посетете ја рубриката Агро совети, како и нашите социјални мрежи Facebook и Viber.
