Лозата инфицирана со фитоплазма останува трајно инфицирана. Основните мерки за борба против лозовите фитоплазми се превентивни.
Фитоплазмоза на виновата лоза е група на многу раширени штетни болести како пожолтување, предизвикани од фитоплазми. Пожолтување, црвенило на листовите, венење, сушење и горчлив вкус на зрната, замрзнување во зима, сушење и прерана смрт на лозите се регистрирани кај заболените од фитоплазмоза. Сето тоа доведува до намалување на приносот на грозје и влошување на квалитетот на виното.
„Намалувањето на приносот по лоза може да биде над 97 проценти. Винските лози заразени со фитоплазми остануваат трајно инфицирани. Основните мерки за борба против фитоплазмите на винова лоза се превентивни“.
Фотоплазмата има карактер на епидемиско ширење во лозјата. Се пренесува преку познат вектор, цикади и саден материјал. Цикадата брзо се шири и во лозјето и во околните места со брзина од пет до 10 километри во текот на годината. Фитоплазмата стигнува до далечните региони преку садниот материјал. Природниот резервоар на златестото жолтило на виновата лоза е павитина ( Clematis vitalba ) или дива лоза.
Симптоми
Растенијата инфицирани со фитоплазма покажуваат цела низа карактеристични симптоми на вегетативните и генеративните органи. Пупките не се помрднуваат на заразените ластари во пролет, или попуштаат подоцна од здравите, растот на ластарите е забавен, меѓујазлите на заразените ластари се пократки.
“Ластарите не задрвенуваат целосно, па замрзнуваат во текот на зимата. Инфицираните листови се цврсти, кршливи и се виткаат по работ. Кај белите сорти заразените листови се жолти, а кај црвените поинтензивно црвени. По должината на главниот нерв се појавуваат некротични дамки. Во зависност од тежината и времето на појава на симптомите, соцветите се сушат, зрната се збрчкуваат “.
Ширење на болеста и економска важност
Еднаш заразените лози остануваат засекогаш заразени, а инфекцијата може да се пренесе од една на друга лоза. Цикадата (Scaphoideus titanus) се храни со винова лоза, но штетата што ја прави со хранењето е мала во споредба со штетата што ја прави со пренесување на фитоплазма.
Болеста не се пренесува со ветер, вода или ножици за време на резидбата и се повеќе му се заканува на европското лозарство. Претходните наоди покажаа дека не сите сорти на грозје се подеднакво подложни на напад. Доколку не се преземат превентивни мерки, ширењето на заразата може да доведе до неможност за одгледување чувствителни сорти кои се барани на пазарот и носат економска исплатливост. Тоа во голема мера влијае на земјоделството, а со тоа и на економијата на државата.
Сузбивање
За фитоплазмите се уште нема лек, се применуваат само индиректни мерки за да се спречи нејзиното ширење. Најважно е отстранување и уништување на цикадите, следење на изгледот на лозите и задолжителна контрола според програмата за заштита. Подеднакво важно е сузбивањето на плевелот и дивите лозови растенија, расчистувањето на запуштените лозја и уништувањето на дивите лози. За садење треба да се користи здрав и сертифициран саден материјал.
Програмата за контрола на цикадата вклучува три третмани. Првиот третман се врши по цветањето, во првата половина на јули, до третата развојна фаза на ларвата. Вториот третман се изведува на почетокот на јули, 10 до 14 дена по првиот третман. Доколку во текот на јули се фатат четири или повеќе возрасни цикади на една жолта леплива плоча неделно, се спроведува трет третман.
Регистрираните инсектициди се користат за контрола на ларвите од цикади и возрасните како што е препорачано.
За повеќе корисни стории посетете ја рубриката Агро совети, како и нашите социјални мрежи Facebook и Viber.
Доколку нешто продавате или купувате посетете го огласникот WWW.PETEL.MK
