Рибата зазема исклучително важно место во исхраната на човекот. Рибиното месо е корисно за организмот на многу начини. Не само затоа што содржи незаситени масти, вредни во борбата против кардиоваскуларните болести, туку и поради исклучителната содржина на минерални соли. Нутриционистите советуваат рибите да бидат на нашето мени барем еднаш неделно. Една неодамнешна студија покажа дека луѓето кои редовно консумираат риби имаат 50% помал ризик од срцев удар.
На овие простори, што од финансиски причини и од навика, потрошувачката на риба е многу мала. Покрај тоа, потрошувачката не е рамномерна, така што популацијата што живее во близина на вода јаде многу повеќе риби. Слободно може да се каже дека одреден дел од популацијата воопшто не конзумира риба. Сепак, поради сите препораки на експертите, се појавува потреба за производство на поголема количина риба отколку што може да се фати од природни извори, па луѓето се свртуваат кон правење рибници за одгледување риби . Дефинитивно е една најпопуларните и најомилени риби за одгледување е крапот.
Оптимални услови за одгледување крап
Базените се вештачки изградени или прилагодени, кои по желба може да се испразнат или да се наполнат со вода. Тие заземаат посебно место во системот на внатрешните води, бидејќи се под поголемо влијание на човекот од кој било друг вид на внатрешни води. Крапот се одгледува во базени со топла вода, длабок 1-2 м. Поради малата длабочина во хемиските и биолошките процеси, температурата на водата игра значајна улога. Таа се движи од 20 до 27 ° С. На пониски температури од тоа, крапот не постигнува оптимален раст. Додека,при премногу високи, особено во присуство на органска материја и амонијак, се појавуваат разни болести.
Се смета дека 10 важни и 7 помалку важни хемиски елементи се неопходни за животот на рибите и другите организми кои живеат во рибникот. Основните елементи се: кислород, водород, јаглерод, азот, сулфур, фосфор, калиум, калциум, магнезиум и железо. Помалку важни се натриумот, хлорот, флуорот, силициумот, манганот, јодот и арсенот. Недостатокот на кој било од наведените елементи во водата може да доведе до негативни последици или врз рибите или врз другите организми, па затоа може да се наруши животната рамнотежа во самиот рибник.
Потребна е доволна количина на кислород
Кислородот е, се разбира, најважен и без него, самиот живот е невозможен. Дел од кислородот се обезбедува од атмосферата, а дел се создава, односно се ослободува со асимилација на водни растенија. Доколку се обезбеди рамнотежа, додатокот на кислород во водата е континуиран и доволен за потребите на организмите што го користат. Ако се наруши рамнотежата, постои недостаток на кислород. Ова може да биде предизвикано од распаѓање на органска материја, недостаток на светлина, зголемување на температурата или загадување на водата.
Продолжениот недостаток на кислород предизвикува намалување на активноста и искористеноста на храната кај рибите. Со ова се осиромашува рибата и се намалува нејзината општа отпорност на други неповолни еколошки фактори и патогени. Оваа состојба на нарушена рамнотежа на растворен кислород предизвикува штета и на други водни животни.
За да се спречат овие негативни ефекти, треба веднаш да се започне со додаток на кислород. Доколку е можно, треба да се најдат причините за недостаток на кислород. Надополнувањето на кислородот се обезбедува со проток на свежа вода низ рибникот, со инјектирање кислород со аерација, со „проветрување“ на водата со пумпи и во зима со отстранување на ледената кора и сечење дупки во неа за снабдување со воздух. Содржината на кислород во голема мера зависи од температурата на водата. Колку е постудена водата, толку е поспособна да раствори повеќе кислород.
Квалитет на водата
За одгледување риби и животни воопшто, најсоодветна е вода со (pH) вредности од 7,5 до 8. Вредноста на активната реакција (pH) на водата се менува според годишните времиња. Во зима и есен е претежно постојана, додека во лето е предмет на големи дневни флуктуации.
Дневните промени (pH) во најголем дел се поврзани со развојот на фитопланктон, односно потрошувачката на СО2 во процесите на асимилација и ослободувањето на СО2 во респираторните процеси. Особено големи осцилации се јавуваат за време на развојот на сино-зелените алги. Бидејќи ги набројавме потребните елементи, треба да се каже дека токсичните материи можат да навлезат во рибниците, што се апсолутно непожелни. Хлорот, фенолите, амонијакот и други може да се појават како нуспроизвод на некои процеси во рибникот, иако многу почесто тие можат да ја загадат природата како индустриски отпад. Нивната концентрација, исто така, мора строго да се земе предвид.
Поделба според продуктивноста
Важна улога во технолошкото одгледување риби игра продуктивноста на рибниците, од кои зависи вкупната количина на риба произведена по хектар и од која се следи просечната тежина на рибата, квалитетот на месото и процентот на содржина на маснотии.
Според нивната продуктивност, рибниците се поделени на високопродуктивни и оние со ниска продуктивност. Толку вештачко ѓубриво треба да се внесе во високопродуктивните рибници што содржината и составот на органски и минерални материи и биогени елементи во нив не се намалуваат, под услов режимот на кислород да се одржува во оптимални граници. Рибниците со ниска продуктивност треба да се ѓубрат со поголеми количини на вештачко ѓубриво, имајќи го предвид подобрувањето на физичко-хемискиот состав на дното и водата на езерцето, но така што режимот на кислород останува во оптималните граници. Од ова произлегува дека треба да се инвестира повеќе во лоши земјишта, што значи дека производно финансискиот ефект ќе бидат помал. Од особено значење се наѓубрување со азот и фосфор, кои овозможуваат зголемување на фитомасата, хранење риба, а со тоа и продуктивноста на рибникот.
Хранење на рибата
Хранењето на крап во рибникот се врши на одредени места кои се обележани со колци или пловци. Бројот на такви хранилишта се определува според големината на рибникот и интензитетот на производството, и тие мора да бидат на длабочина од 1 до 1,5 m, каде што се малку заштитени од водни птици. Храната се донесува до механизмите со чамец за исфрлање храна, или со обичен чамец од кој храната се исфрла рачно, со лопата. Покрај овој метод, денес се користат и автоматски хранилки, особено во малите рибници. Приближно, има едно хранилиште на 3 ха површина на рибникот, односно 3000-5000 единки. Во случај на автоматски хранилки, се бројат трипати повеќе риби, односно 9000 до 15000 риби на еден автоматски фидер. Составот на храната треба да биде: 40% пченка, 15% пченица, 20% соја, 5% рибен оброк, 20% јачмен.
Со цел рибниците со крап да бидат економски оправдани, површините треба да бидат најмалку 0,30 ха. Според нашите климатски услови, тие се наоѓаат во низински области на надморска височина до 500 м. Порибувањето се врши со млади крапови со просечна тежина од 100 g / парче, 15 000 единки по хектар. Потрошувачки крап се одгледува до 1 кг по парче, а вкупниот прираст вклучува загуба од 0,02%.
Придружете се во нашата заедница на Земјоделие.мк на Вибер, Телеграм, Фејсбук бидете дел од најголемето земјоделско семејство во кое сте секогаш добредојдени.
Доколку нешто продавате или купувате посетете го огласникот WWW.PETEL.MK
