Виолетов грав (Mucuna pruriens) припаѓа на фамилијата Fabaceae, а познати се и како кадифени зрна. Тоа е едногодишно мешункасто растение кое потекнува од јужна Кина и источна Индија, каде што некогаш широко се одгледувало.
Покрај високата содржина на протеини и скроб, овој грав содржи (l-Dopa) 3,4-дихидрокси-l-фенилаланин, кој покажува лековити својства. Оваа мешунка се смета за растение на иднината поради неговите антихолестеролемични, антипаркинсонски, антиоксидантни, антидијабетични, сексуални, антиинфламаторни, антимикробни и антитоксични активности. Покажува и антиканцерогени активности, но многу малку студии се направени во овој поглед.
Семето содржи широк спектар на фитохемикалии како што се алкалоиди, гликозиди, сапонини, шеќери и танини. Истражувањата покажуваат дека Л-допата добиена од ова зрно има предности во однос на синтетичката Л-допа кога се дава на пациенти со Паркинсонова болест, бидејќи синтетичката Л-допа може да има неколку несакани ефекти кога се користи долги години. Исто така, постојат студии кои потврдиле дека ова растение делува против змиски отров.
Се смета за одржлив извор на диететски протеини поради неговата висока концентрација на протеини (23-35%), покрај неговата сварливост, која е споредлива со онаа на другите мешунки како што е сојата.
Сепак, тој е отровен кога ќе се проголта од преживари. Покрај украсното значење и традиционалната употреба во народната медицина, виолетовиот грав има три главни намени: се користи како храна за луѓето, како добиточна храна (и од семиња и од растителна маса), а има и еколошка улога. Покрај младите мешунки и семки, младите листови се користат и во исхраната на луѓето, а во Централна Америка семките се користат и како замена за кафето. Поради бујниот раст, често се користи како покривна култура и за производство на зелено ѓубриво.
Покрај тоа што ја збогатува почвата со органски материи и азот, има значајна улога во заштитата од ерозија, особено во регионот на потекло при монсунски дождови. Многу е отпорен на болести и инсекти и е одличен растителен пријател во органското производство, не само како извор на азот, туку и како репелент за разни инсекти. Може да се одгледува како меѓукултура со пченка, просо или сорго. Освен што е добро развиено дрво, има и исклучително развиен корен. Тој е богат со азотни фиксатори и врзува значителни количества атмосферски азот. Дополнително ја храни почвата со својата маса и ја збогатува со органска материја.
Дрвото е обраснато со елипсоидни лисја, а целото младо растение е покриено со влакна. Формира бели, темно виолетови или светло виолетови цветови, кои се собираат во соцветија. По оплодувањето, мешунките се покриени со портокалови влакна кои во допир со кожата предизвикуваат иритација и чешање, бидејќи го содржат протеинот мукаин. Мешунките се долги од 10 до 12 см и се полни со 2-6 сјајни црни или кафени семиња.
Виолетово грав е растение на тропска клима. Потребна е многу влага и долг период без мраз. Не поднесува ниски температури. Температурите од 5°C за 24 до 36 часа може да бидат фатални. Успева на различни видови почви.
Виолетовите зрна во плодоредот доаѓаат по кромидот и коренестиот зеленчук и пред растенијата на кои им се потребни големи количини на хранливи материи за нивниот раст, како што се пиперките и доматите. Ова растение има одличен нематоциден ефект.
Сеидбата на овој грав може да започне кога ќе помине опасноста од доцни пролетни мразови. Се сее на длабочина од околу 5 см, во редови, со меѓуредово растојание од 1 m и меѓу редови од 20 до 80 cm, во зависност од тоа дали е притаен тип или сорта со ограничен раст. Ако се одгледуваат високи форми, неопходно е да им се обезбеди поддршка. Ако се засади во заедница со пченка, виолетовиот грав се сее еден месец по пченката за да се намали конкуренцијата помеѓу нив.
Благодарение на неговата способност да расте брзо, виолетовите зрна ефикасно ги потиснуваат плевелите и не им треба посебна контрола. Тој е многу отпорен на разни болести и инсекти, и како таков е многу исплатлив. Од мерките за нега, потребно е редовно наводнување, доколку нема природни врнежи. Подготвен е за берба од 100 до 280 дена по цветањето, а се бере кога мешунките ќе потемнат.
За повеќе корисни стории посетете ја рубриката Агро совети, како и нашите социјални мрежи Facebook, Viber и Telegram.
Доколку нешто продавате или купувате посетете го огласникот WWW.PETEL.MK