Правилна исхрана на зајаци со квалитетна и количиски избалансирана храна е најлесна доколку ги нахраниме со купена, готова, фабрички подготвена смеса.
При набавка на ваква храна во поголеми количини, особено ако ја набавуваме првпат, мора да внимаваме дека потекнува од веќе познат, реномиран производител. Мора да биде спакувана во хартиени или воздушнопропустливи вреќи, никогаш најлонски.
Понатаму, секоја вреќа мора да носи читлива етикета со декларација во која се наведува видот, целта и составот на храната. Посебно внимание треба да се посвети на можната содржина на разни адитиви или лекови. Не е препорачливо да се користи таква храна кај животни наменети за месо. Готовата храна излегува на пазарот во форма на пелети кои најмногу им одговараат на зајаците.
Тие ги содржат сите хранливи материи се често додаваат витамини и минерали. Кога ќе ја отвориме вреќичката со смесата и ќе ја помирисаме, мирисот мора да биде пријатен на свежо сено и житарици. Пелетите мора да бидат тврди, цврсти, суви и растресити, а не залепени и влажни. Воопшто не треба да бидат мувлосани. Најчесто се цилиндрични, долги 1 – 3 cm и дијаметар до 1,5 cm. Оваа големина најмногу им одговара на зајаците бидејќи ја земаат цела за да нема глодање и трошење. При хранење треба да се следат упатствата на производителот.
Покрај готовата храна, зајакот мора постојано да има доволно свежа и вода за пиење на располагање. Готови, фабрички подготвени мешавини за зајаци домашни миленици, освен пелети, содржат и разни житарки од издробени или цели зрна и шарени пелети со витамински и минерални препарати. Зајаците сакаат да јадат такви мешавини, но цената е превисока за поголем број животни.
Домашна храна
Доколку ги храниме зајаците со добиточна храна што самите сме ја подготвиле, мораме, меѓу другото, да ги земеме предвид и нивниот квалитет и хранлива вредност. На животните никогаш не треба да им се дава правливо, мувлосано или контаминирано сено или житарки. Тоа може да предизвика сериозни дигестивни, па дури и метаболички нарушувања. Зајаците се пребирливи животни и обично не земаат таква храна. Но, ако не им понудиме ништо друго, тие сепак ќе посегнат по неа поради глад.
Има растенија кои се отровни за зајаците, како што се нарциси, ѕвончиња, мак, некои папрати и др. Тие никогаш не треба да ги има на нивното мени, било свежи или сушени. Стебленца од домати и листови од компир исто така можат да бидат штетни доколку ги нудиме секој ден на подолг временски период. Дивиот кромид, пак, како и поголемите количества на јаглехидрати, негативно влијаат на квалитетот на зајачкото месо.
Пченката е зрно кое го фаворизира формирањето на жолтеникаво, меко и мрсно масно ткиво. Затоа ја нудиме умерено и заедно со другите житарки кои содржат помалку скроб. При исхрана на зајаци со пченка треба да се земе предвид и изгледот на зрното. Потемното јадро предупредува на можна наезда од мувла додека зрното било во кочанот, пред да се исуши. Производите од оваа мувла имаат многу штетни микотоксини и можат да предизвикаат трајно оштетување на црниот дроб. Во големи количини може да дојде и до ненадејна смрт на животните.
Храната мора да биде разновидна и вкусна
Различноста е важна затоа што тоа е најлесниот начин да се балансираат оброците од нутриционистичка гледна точка, а зајаците потоа практикуваат да ја земаат. Исто така, за да се јаде, храната мора да биде вкусна. По воведувањето на нова храна во исхрана на зајаци може да помине долго време пред да се навикнат на неа.
За да си олесниме и на нив и себеси, најдобро е да ја измешаме новата храна со некоја веќе проверена. Намалувањето на оброците или дури и изгладнетите животни не е ниту добар ниту хуман начин да ги прилагодите на нов вид на храна. Ова треба да го избегнуваме бидејќи може да предизвика само негативни последици и во никој случај нема да ги постигнеме посакуваните резултати.
Кога даваме нова храна, како зелена храна во пролет или есен, мора да внимаваме да спречиме дигестивни нарушувања кои во тешки форми можат да завршат со смрт. Затоа постепено воведуваме нова храна, полека зголемувајќи ја нејзината количина и учество во оброкот. Во есенскиот период треба да внимаваме зелената храна да не биде заштитена од мраз, бидејќи таквата храна може да биде штетна и несоодветна за хранење. На ова посветуваме посебно внимание кога земаме остатоци од зеленчук од градината што ги подготвуваме пред зимата.
За повеќе корисни стории посетете ја рубриката Агро совети, како и нашите социјални мрежи Facebook и Viber.
